Dinsdag 24 januari
Jack is (met de dagelijkse medicijnen) weer zichzelf. Vanochtend de hele Wetering met hem gewandeld. Daarna was ie wel urenlang uitgeteld… Het schrikkerige is ook al veel minder
Hij was zondagmiddag wel, toen we terug waren van een bezoek aan een concert, hyper aanhankelijk. Hij moest voortdurend gerustgesteld worden. De schrik zit er goed in bij ons alledrie. Overigens gaat het plassen al veel beter, dus we hopen dat de aanpak met speciale brokjes het gewenste resultaat zal geven.
Woensdag 18 januari
Het gaat matig met Jack. Hij krijgt nu 2 x daags anti-epileptica, plast moeilijk (tilt vaak niet eens zijn poot op) en is nog wat onevenwichtig en zeer aanhankelijk.
Jack krijgt nu andere brokjes die tegen het gruis in de urine moeten werken. Over 4 weken weer controle. Ik hou m’n hart vast.
Zondag 15 januari
Nadat Jack gisteravond een half tabletje anti-epileptica kreeg en vanmorgen nog een halfje, kreeg hij zojuist toch weer een aanval, gelukkig weer kort, maar altijd is het weer schrikken. Nu nogmaals een halfje gegeven en dan vanavond nog een hele. Even zien of dat helpt. Ook nu was hij zojuist lekker uit geweest, de hele Wetering gelopen. Deze week hadden we totaal geen drukte, geen familiebezoek of zo, een normale rustige week. Je kunt er geen peil op trekken wat dan de triggers zijn bij hem.
Om 18:00 uur kreeg hij opnieuw een aanval. Ook weer niet heel lang, maar toch, weer schrikken en groot verdriet. Toen hij weer bij was gaven we hem zijn avondpilletje anti-epilepsie, plus een tabletje diazepam dat we nog hadden liggen van de vorige dierenarts.
Wanneer houdt dit op?
Zaterdag 14 januari
Vanavond kreeg Jack weer een aanval van epilepsie. Duurde gelukkig niet lang, anderhalve minuut. We zijn nu gestart met de anti-epileptica: tweemaal daags een half tabletje. Ook gaven we hem een valeriaantje. We zagen wat bloedspetters bij de urine. Hij plaste niet veel omdat ie net uit was geweest.
Donderdag 12 januari – geen protocollen, maar gezond verstand
Vandaag waren we voor een second opinion bij een andere dierenarts, die, bijkomend voordeel, tevens veel dichter bij ons huis zit.
Het urineonderzoek wees uit dat er aardig wat minder kristallen in de urine zitten dan bij de meting door de vorige dierenarts werd aangegeven. Gevolg is dat we dit nu met aangepast voer kunnen proberen op te lossen (letterlijk en figuurlijk) Jack is grondig onderzocht, waarom heeft de vorige arts dat niet gedaan?
Anyway: nu even helemaal geen lekkertjes met kleurtjes, mergpijpjes alleen zonder merg, en aangepaste brokjes. Dit proberen we vier tot zes weken, daarna opnieuw urine-onderzoek en afhankelijk daarvan wel of niet opereren. Bij de narcose voegt de arts dan valium toe, zodat een epileptische reactie dan zeer waarschijnlijk uitblijft.
Dinsdag 10 januari
Vandaag na beëindiging antibioticakuur, urineonderzoek. Tot onze grote verbazing toch bloed en calcium in de urine. We kregen het advies een echo te laten doen, met als vermoedelijk gevolg een operatie onder narcose. Dit willen we erg graag voorkomen, omdat Jack eerder een epileptische aanval kreeg na een (gebits-)behandeling onder narcose. We zijn zo verbaasd omdat Jack geen van de klachten heeft die we op de dierenartsensite vinden.
Daarom hebben we een second opinion aangevraagd bij een dierenarts die dichter hier in de buurt woont. We kregen dit adres van bevriende buurtbewoners, die al 25 jaar bij deze dierenarts komen, tot grote tevredenheid. De afspraak staat voor donderdag 12 januari aanstaande.
Zaterdag 7 januari 2023
Jack heeft nog buien van onrust, niet goed dus. Dan loopt ie druk door de kamer, alsof ie iets kwijt is. Dan moeten we hem kalmeren. Dat lukt dan wel gelukkig, maar we durven nog niet met hem de auto in, dat is even afwachten. Hij is erg onzeker, bijvoorbeeld als een van ons weggaat, piepen, meer dan voorheen. Dat moet nog wat slijten. We doen ons best hem flink te verwennen (hij moet echt nog weer aankomen, je voelt zijn ribbetjes!) en op z’n gemak te stellen. Gelukkig (nog) nauwelijks bijwerkingen van de medicijnen. Die krijgt hij t/m maandag a.s. Dan nogmaals urineonderzoek. Is vast helemaal o.k., want de plas is allang weer prachtig geel. Komt goed, maar duurt even.
Woensdag 4 januari 2023
Vandaag heeft Jack gespuugd, 5 uren nadat hij de Metacam kreeg. Dit was de tweede toediening van het antibacterieel medicijn. De dierenarts gebeld, omdat de bijsluiter dit adviseert. We spraken af dat we weer bellen als hij nogmaals spuugt, dan krijgt hij een ander medicijn, ik heb hem het braaksel rustig weer op laten eten, omdat natuurlijk ook de antibiotica daar nog in moest zitten, en die kuur werkt alleen als ie volledig wordt gegeven. Daarna heb ik het kleed gepoetst met Dettol.
Dinsdag 3 januari 2023
Gisteren is het urineonderzoek gedaan, de uitslag kwam ‘s avonds. Er zat erg veel bloed in de urine, dit kan duiden op blaasontsteking of zelfs steentjes. Als er sprake is van steentjes, moeten deze operatief verwijderd worden. Aangezien Jack ooit onder narcose moest voor een andere behandeling en daarna een epileptische aanval kreeg, hopen en bidden we dat dit niet nodig zal zijn.
In overleg met dierenarts en elkaar besloten we dit als een blaasontsteking te behandelen, de medicijnen kon ik vanmorgen ophalen. Hij krijgt antibiotica voor een week, plus een ontstekingsremmer. Hij was ‘s avonds erg onrustig en hijgerig, hij kwam echt bij me vragen om iets te doen. Ik nam hem op schoot en gaf erg veel Reiki. Dat hielp. Vanmorgen was zijn plas alweer prachtig geel, dus al voordat we met de medicatie begonnen!
We hebben zelf wel de indruk dat alles verband houdt met elkaar; er waren ook veel triggers met de kerst, zoals familiebezoeken en zo. Maar hij is nu gelukkig weer speels, we zijn daar vooral erg opgelucht over. We zetten de behandeling door en hopen dat we voorlopig weer een blij hondje hebben 🐕🦺
Dit alles heeft ons erg aangegrepen, we zijn er zogezegd dag en nacht mee bezig geweest, beiden hebben we slecht geslapen ook, en we schrikken allebei nog als hij zich plotseling beweegt of uitschudt of zo. Enfin, dat trekt ook allemaal hopelijk wel weer bij.
Zaterdag 31 december 2022
Wij hebben nogal zorgen gehad afgelopen dagen. In drie dagen tijd kreeg Jack vijf aanvallen van epilepsie. Gisteren zijn we dus met hem naar de dierenarts geweest. We hebben nu diverse soorten medicijnen op voorraad. Jack is nog erg schrikkerig, maar had sinds gisteren geen aanvallen meer, gelukkig. Dit is erg naar nu met de vuurwerkknallen, waar hij altijd rustig onder was, maar als het nu dichtbij komt schrikt ie erg. Dat is lastig met uitlaten, het knallen kent hier de hele dag al geen pauzes. Vanmorgen tijdens de ochtendwandeling was er een keiharde vuurwerkdreun vlakbij, waardoor Jack wegschoot bij me vandaan. Ik trok het doodsbange hondje aan zijn riem en tuigje naar me toe en heb hem een stuk langs de weg gedragen. Ik zag trouwens een andere mevrouw hetzelfde doen met haar hondje. Mijn jas kon meteen bij thuiskomst in de was. Ik heb wel even binnensmonds heel lelijk gescholden op de vuurwerk-afstekers.
We houden Jack goed in de gaten en hij is nu rustig, gelukkig. Hij was in een paar dagen een kilo afgevallen, (van 11 kilo naar 10) dus we geven hem nu 3x per dag eten ipv 2x. Vindt ie niet erg. Het bloedonderzoek bracht niets ernstigs aan het licht, (het zit dus in de hersenen, van jongs af aan) er moet nog urineonderzoek komen, dit komt maandag. Met het vuurwerk om middernacht ben ik niet, zoals gebruikelijk, naar buiten gegaan, maar bij Jack gebleven, leek me wel even beter.

Ach arme Jack (en Hilde en Ruud!
LikeLike